ΜΙΡΚΑ ΠΛΕΣΣΑ ΜSc

Σύμφωνα με έναν από τους πολλούς και διαφορετικούς ορισμούς του, το συναίσθημα είναι μια πολυσύνθετη, υποκειμενική συνειδητή εμπειρία η οποία χαρακτηρίζεται κυρίως από ψυχικές καταστάσεις, σωματικές και ψυχικές εκφράσεις και βιολογικές αντιδράσεις και συνδέεται με μια ισχυρή παρόρμηση για συμπεριφορά (Χουντουμάδη & Πατεράκη, 2008).

Μπορεί αυτός ο ορισμός όσο και άλλοι ορισμοί του συναισθήματος, να συμπεριλάβουν την πραγματική του ουσία; Είναι ποτέ δυνατόν να μπορέσουμε να ορίσουμε με λόγια και ακρίβεια μια κατάσταση η οποία πρωτογενώς βιώνεται και δεν νοείται παρά δευτερογενώς; Ακόμα και αν αναγκαστικά αφήνουμε πολλά κομμάτια έξω, είναι αρκετά αυτά που μπορούμε να πούμε για τα συναισθήματα και η αξία τους μεγάλη. ...

Ο κάθε άνθρωπος που μπαίνει σε μια διαδικασία ψυχοθεραπείας θέτει με τη βοήθεια του θεραπευτή τους προσωπικούς του στόχους, σύμφωνα με τα αιτήματα και τις ανάγκες του. Παρόλα αυτά μπορούμε να μιλήσουμε και για κάποια γενικά οφέλη τα οποία αφορούν σε όλους τους θεραπευόμενους.

Διαβάστε εδώ 14+1 από αυτά:

Η λήψη αποφάσεων αποτελεί για πολλούς ανθρώπους μια δύσκολη διαδικασία και καθώς μπορεί να συνοδεύεται από έντονο άγχος και αναβλητικότητα είναι ένα αίτημα που συχνά συναντάμε στην ψυχοθεραπεία. Τι μας δυσκολεύει όμως, στο να αποφασίζουμε;

H ρίζα της λέξης αποφασίζω στα αγγλικά (decide) προέρχεται από το Λατινικό Decidere που κυριολεκτικά σημαίνει διακόπτω (to cut off), “off” (βλέπε de-) + “to cut” (βλέπε –cide). Το νόημα της απόφασης αναφέρεται σε ένα σταμάτημα, μια διακοπή, μια απώλεια. Κάτι χάνουμε εκεί και καθώς δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που θα κερδίσουμε μας φοβίζει η αβεβαιότητα. Τέσσερις ψυχοθεραπευτές μας απαντούν για το τι σημαίνει για εκείνους αυτή η δύσκολη αλλά και τόσο μαγική διαδικασία της λήψης αποφάσεων και για το πώς μπορούμε να τη διαχειριστούμε.

Το άγχος είναι γνώριμο και οικείο σε όλους μας. Σύμφωνα με τον Λεξικό Ψυχολογίας των Χουντουμάδη και Πατεράκη (2008) «Αποτελεί μια κατάσταση αγωνίας, ανησυχίας και αβεβαιότητας που συνοδεύεται από αίσθηση επικείμενου κινδύνου. Σχετίζεται με τον φόβο, αλλά το αντικείμενο του άγχους είναι λιγότερο συγκεκριμένο από εκείνο του φόβου». Συχνά μας ταλαιπωρεί και δεν προκαλεί έκπληξη ότι είναι μία από τις πιο συχνές αιτίες που κάποιος ζητά ψυχοθεραπευτική βοήθεια.

Τέσσερις ψυχοθεραπεύτριες απαντούν για τον τρόπο που προσεγγίζουν το άγχος και πώς μιλούν στους ανθρώπους που τους ζητούν βοήθεια για αυτό..

Ακούμε και διαβάζουμε συχνά για το πόσο σημαντικό είναι να φροντίζουμε τον εαυτό μας- και είναι όντως. Είναι πιθανό διαβάζοντας ή ακούγοντάς το κάπου αυτό να μας έρχεται αυτόματα η απορία “Εγώ πώς φροντίζω τον εαυτό μου;” Ή και ακόμα “Εγώ φροντίζω καθόλου τον εαυτό μου”. Οι ερωτήσεις αυτές έχουν ιδιαίτερη δύναμη γιατί μπορούν να λειτουργήσουν αφυπνιστικά και να μας κάνουν για λίγο να σταματήσουμε από τους γρήγορους και αυτόματοποιημένους ρυθμούς της καθημερινότητας ώστε να σκεφτούμε κάτι στο οποίο ίσως δεν έχουμε δώσει σημασία ποτέ κι όμως είναι ζωτικής σημασίας τόσο για εμάς όσο και για τις σχέσεις μας με τους άλλους. Ξέρουμε όμως πώς να το κάνουμε;...

Οι άνθρωποι τις περισσότερες φορές ζητούν βοήθεια από την ψυχοθεραπεία γιατί βιώνουν καταστάσεις και συναισθήματα που τους δυσκολεύουν και τους πονούν. Αίτημα τους συχνά είναι να απαλλαχθούν από αυτά τα δύσκολα συναισθήματα, να μπορούν να είναι χαρούμενοι και να ζήσουν μια ζωή ευτυχισμένη. Η θέση ενός θεραπευτή σε αυτές τις περιπτώσεις μοιάζει κάπως δύσκολη, καθώς καλείται ταυτόχρονα να βοηθήσει τον άνθρωπο που έχει απέναντί του να ανακουφιστεί από τα συμπτώματα που τον κάνουν να υποφέρει και να του ενσταλάξει την ελπίδα, έχοντας όμως και το ρόλο του να μη συντηρήσει τη φαντασίωση για μια απόλυτα ευτυχισμένη και εύκολη ζωή. Ο θεραπευτής βρίσκετε εκεί για να τον βοηθήσει, μέσα από τη δουλειά τους, να κατανοήσει αλλά και να χωρέσει το γεγονός ότι η ζωή είναι γεμάτη αναπόφευκτες δυσκολίες, απογοητεύσεις και απώλειες για όλους μας και ότι το σημαντικότερο είναι να εξασκηθούμε στο να μπορούμε να αγωνιζόμαστε και να αντέχουμε τις μικρές ή μεγάλες προκλήσεις που μας παρουσιάζονται...

«Το πιο βαρύ βάρος.

Κι αν μια μέρα ή μια νύχτα, ερχόταν ένας δαίμονας και γλιστρούσε μέσα στην υπέρτατη μοναξιά σου και σού λεγε: «Αυτή τη ζωή, όπως την έζησες και την ζεις ως τα τώρα, πρέπει να την ξαναρχίσεις από την αρχή, και να την ξαναρχίζεις αδιάκοπα, χωρίς τίποτα το καινούργιο, αντίθετα, μάλιστα! Ο παραμικρός πόνος, η παραμικρή ευχαρίστηση, η παραμικρή σκέψη, ο παραμικρός στεναγμός, όλα όσα ένιωσες στη ζωή σου θα ξανάρθουν, κάθε τι το άρρητα μεγάλο και το άρρητα μικρό που έχει μέσα της, όλα θα ξανάρθουν, και θα ξανάρθουν με την ίδια σειρά, με την ίδια ανελέητη διαδοχή….

Η ψυχοθεραπεία έχει κυρίως σκοπό να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε και να διαχειριστούμε τόσο ψυχολογικές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουμε όσο και ζητήματα καθημερινότητας ή γεγονότα που μας επηρεάζουν και μας δυσκολεύουν. Τα συμπτώματα και τα δύσκολα συναισθήματα, όπως το άγχος, η έντονη θλίψη, οι άσχημες σκέψεις, οι δυσκολίες στο ύπνο μπορεί να ιδωθούν και ως ένας τρόπος που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για να αντεπεξέλθει σε όσα τον δυσκολεύουν σε σχέση με το περιβάλλον, την εξωτερική πραγματικότητα, τις σχέσεις με τους άλλους, και τη σχέση με τον εαυτό μας. Μέχρι να βρει και να μάθει έναν άλλο τρόπο να διαχειρίζεται ό,τι τον δυσκολεύει, ο εαυτός μας χρησιμοποιεί τους μαθημένους, από την νεαρή μας ηλικία και την οικογένεια μας, τρόπους να αντιδρά, ενημερώνοντας μας ταυτόχρονα πως κάτι χρειάζεται να προσέξουμε και να αλλάξουμε....

Έχεις ακούσει ποτέ για τον τρόμο του Σαββατοκύριακου; Ακόμα κι αν δεν το έχεις ξανακούσει με τον «όρο» που το ονομάζω εδώ, είναι πολύ πιθανό να το έχεις βιώσει. Οι περισσότεροι γεμίζουμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας και της εβδομάδας μας δουλεύοντας, πηγαίνοντας σχολείο, διεκπεραιώνοντας υποχρεώσεις και λαχταρώντας για λίγο περισσότερο χρόνο. Όταν όμως αυτός ο χρόνος για τον εαυτό μας έρχεται, τι τον κάνουμε;...